روح پا کا ن تشنه یزد ا ن بود
آ ن خد ائی لطفش برا نسان بود
آ ن خد ائی لطفش برا نسان بود
خا لق عا لم که عشق ورزد بدوست
دوستی که ا و هم خا ضع ایزد بود
عا شق مخلو ق هست حی و د ود
ضا من روزی همه مخلو ق بو د
د ر همه جا لطف ا و جا ر ی بود
روی زمین یا ته هر چا هی بو د
ا ین هما ن خا لقی هست معبود تو
آ رزوت هست پیش تو پید ا بود
گر نیا زت با شد ت روئی بر ا و
خوا هشت هم زود برآ ورده بو د
ا و کریمی ا ست که کرا مت برهمه
مور و گر گ و مرغ هم انسا ن بود
رحم او بر مو جو دا ن یکسا ن بود
چو ن که او الر حم و ا لراحمین بود
چه کسی ا ز لطف ا ومحروم شد ه
خا لق عا لم را بد ا ن مهربا ن بود
هر نفس که میکشیم لطف خدا است
هر نفسی را د و شکر لا زم بو د
موسقی شعر مفاعلن مفاعلن مفاعل
م………ب
شاعر محمود بیهقی
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: شعر نو