دوش گفتم که بیا دلبر جانا ن ببرم
اخم کردی و ندادی توجوابی دلخوش
اخم کردی و ندادی توجوابی دلخوش
این منم عا شق تو چهره برویم بگشای
ای صنم ناز کنی نازت برایم دلخوش
عا شقا ن برسر کویت هرا سان برسند
منکه بی لطفی ببینم ز تو بازهم دلخوش
ای پریچهره نگا هی تو به این مجنون کن
دل غمد یده من را به نگا هی دل خو ش
بسر کو ی تو آ یم که پر یشا ن خا طر
شا ید رحمی بنما ئی تو بر این سر خوش
دلبری کم کن و رحمی بمن محزون کن
دلبر یت با شد برای آن زمان من دلخوش
گر همه عمر نشینم به د ر کو یت دوست
باز ما یوس نشوم همچنا ن باشم دلخوش
عشق آ تش زده ا ند ر تن و روحم دلبر
من همیشه به عشق تو که با شم دلخوش
عشق تنها نبود دلبری هم لا زم هست
گر به عا شق تونظرداشته باشی دلخوش
عا شقی پیشه رندا ن ملامت جوی است
گر ما لا مت شنوم با ز که با شد دلخوش
م……..ب
شاعر محمود بیهقی
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: شعر نو