محمود بیهقی – بی اعتنا ئی یا ر

من ببویم جسم خوش بویت روحم تازه شود
روحی که از شا دما نی دل برد از یار را

جسم و رو ح تو به پیشم ما یه د ل دا ریم
من که هر لحظه ببینم شا د گردد جا ن را

یک نگا هی کرد ی شد پیکرم درتب و تاب
من ندا نم د ر نگا هت چه پنها ن با شد ترا

من شنید م تو فسو نگر گشته ای سرو چمن
خیر خوا هی آ ن چه باشد از برای من ترا

یک نگا ه دلنشین بر من زخود ا براز کن
تا که لذ ت من برم خو شحا ل بینم من ترا

آ ن کلا م د ل نشینت که مرا مفتو ن نمود
ا ند کی صحبت نما تا که فدا یت من تر ا

تو نگا ه کر د ی بمن آ نچه که د رد ل داشتم
من برا یت رو نمو د م تا ببینم من تو را

تا صد ا یم میکنی با سر بسو یت من روا ن
صو ت زیبا یت نو ا ز ش می دهد این گوشرا

تو قد ت رعنا ست ولی زیبا ئیت بیشتر بو د
با لبا سی که به تن داری تو د لبر د ی مر ا

م……..ب