ما باورِ صبح کوهساریم
در خاورِ دل پر از بهاریم
در قله به اوج وُ دره گانیم
چون رود بسوی او روانیم
دریا گذرِ دوباره ی ماست
پرواز نصیبِ تازه ی ماست
مواج به دوشِ آسمانیم
گسترده وُ باز وُ بیکرانیم
خورشید به پشت ما نشیند
تا بارشِ ما زمین ببیند
در جاذبه ی جهان نشانیم
مفهومِ صریحِ دورانیم
در پیکرِ ما هزار امّاست
این نکته ولی نمای پیداست
محصولِ زمین وُ آب وُ جانیم
محدود نبوده وُ روانیم
در طالعِ ما نهفته حرکت
از هر طبقی رسیده برکت
جاوید در این ترانه گشتیم
دربندِ گمانِ خوب وُ زشتیم
محمد محسن خادم پور
شاعر محمد محسن خادم پور
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: شعر نو
