محمد لالوی – بی تکرار

تویی که محو دریا مانده ای اما نمیدانی!
منِ باران تو را بیش از کمِ اغیار میخواهم

صدایم را سپردن دست تو انقدر شیرین است
که از دنیا فقط یک گفتگو اینبار میخواهم

چه بندی آنکه در بند تو باشد را چه زندانی؟
تو باشی چار سمتم را فقط دیوار میخواهم

تو ای یلدا ترین اوقات من در امتداد شب
تو را امشب میان ضجه ی سیگار میخواهم