محمد رستمی – فاجعه

تلخ است نگاهی که به حرمان گره خورده
طعم خوش یک بوسه ی شاداب بیاور

از تنگ خیالت سر بیرون زدنم نیست
یک ماهی دیوانه ی سیراب بیاور

جرم است اگر لمس تو را خواب ببینم
چشمان ورم کرده ی بی خواب بیاور

بعد از تو مثل ها سخن تازه ندارند
بگشای لب و قصه ی نایاب بیاور

هر بیت غزل صحنه ی تکراری هجران
برگرد کمی قافیه ی ناب بیاور

دلشاد کن این مرغک پابند قفس را
نیلوفری از گوشه ی مرداب بیاور

شب آمد و رفتی و سپردم به دل خویش
یکبار دگر فاجعه را تاب بیاور

محمد رستمی