تسنيم
مست ميخواني مرا،داني كه مستي ام ز كيست
خواب ميداني مرا،داني كه رؤيايم زچيست
مست ميخواني مرا،داني كه مستي ام ز كيست
خواب ميداني مرا،داني كه رؤيايم زچيست
حيف باشد چون كه من،بينم رخش در مهروماه
قلب ندهم در پي اش،در دل بدونش نور نيست
لعل گون باشدلبش، سرمه به چشمش خاروخس
نوش ازآن جام لبش،تسنيم و كوثر چشمه ايست
مشك بو باشد تنش،پيراهنش شولاي عشق
صعب باشد نرگسش،بيدارو دل درخواب زيست
فصل سر شد درخزان،گر نوبهاري در ره است
خواب بودم در برش، قلبم كند يكباره ايست
شاعر محمدحسن فولادفر
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: شعر نو
