ای شوکت تو رونق افزاینده بر ادغام
وی رحمت تو جاری چو دریای عظام
چون باد خزان از شاخه به چیدش
در دیده نبود نشانی زهر گل به اکرام
ای هستی تو جلوه بخشنده به انعام
از دوری تو نیست مرا هرگز یک خواب
در عالم بی نشان به درد ما شد آب
در وادی عشق کی شود این غصه نقاب
شاید عشق رسد با این دل به ثواب
محتاج دعای توام در هر صد دام به گام
#منوچهر فتیان پور”


