مجید مبلّغ ناصری – باورکن

هرچنددارم مینویسم شعر شیدایی
فصل غزلها زرد و پاییزیست باور کن

وقتی که گفتم عاشقانه دوستت دارم
هرگز نگو که شرط عشق ات چیست ،باور کن

دارم عطش بر بوسه ها ی داغ اگر دائم
لبهای نازت مینیاتوری ست باور کن

شبها اگر دیدی خیالی را میان دل
حتما منم هرگز نپرسی کیست باور کن

هرجا شنیدی از دلی کز کرده من هستم
هرلحظه روی پنجره بگریست باور کن

پروانه ای در پیله ی احساس محبوسم
یک عمر ،(من) درقلب تو می زیست باور کن

25 دی 95لنگرود