مجید مبلّغ ناصری – اعتصاب

در این  عطشکده دائم نگاه بر ابرم
نه میرسد ز وجود تو آب در دستم

به جای مزد و ثواب خلیفه بودن من
رسیده حکم عجیب  عذاب در دستم

من از قبیله ی محروم عشق و آزادی
 قلم گرفتم و جام  شراب  در دستم

به قعر دوزخ خود هم ببر ببینی تا
نوشته های پر از اعتصاب  در دستم

قناعتی به قنوتم نمیکنم زیرا
که نیست خالی و باشد کتاب در دستم

چو موج موی خروشانت از پریشانی
همیشه قوطی داروی خواب در دستم

شکست ساز دل من گسست پرده ی تار
و مانده هردوی آنها خراب در دستم

سیرجان ۲شهریور۹۶