آسمان هم زغم و ناله ی ما تنگ شود
مثل شب قاب به خود گیرد و کم رنگ شود
مثل شب قاب به خود گیرد و کم رنگ شود
ما که از غصه و غم ها به خدا شکوه کنیم
لبمان سست زجنبان و زبان هنگ شود
تا که شب ها به هوای رخ او گریه کنیم
هق هق و ناله ی ما تابع آهنگ شود
اثر عشق چو افتد به دل نازکمان
دل معشوقه امان تکه ای از سنگ شود
زلف محبوب کند چون هوسی در دلمان
دوری از یار به هر ثانیه فرسنگ شود
به وصالی چو رسیم و دل خود شاد کنیم
مرگ پیدا شود و راه نفس تنگ شود
شاعر مجیدطهماسبی
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: شعر نو
