در نيمه شب هايي كه من، آشفته، از خوابم، بُرون
شهري به خواب اغشته و من ميكشم آه از درون
شهري به خواب اغشته و من ميكشم آه از درون
كي ميتواني بشنوي اين آهِ جانسوزِ مرا
در خواب خوش كي بنگري، كين بخت را كردي نگون؟
ديگر نه دل ميبندد و با يارِ ديگر ميرود
هي از تو ميگيرد سراغ، اندوه ميگردد فزون
ما با تو دل را باختيم، با بي وفايي ساختيم
آن دل كه با تو داشتيم، گردانده اي در خاك و خون
كي ميرسد آخر به سر، اين عمر هاي بي ثمر
جانا تمامش كن دگر اين قصه ي افسانه گون
شاعر مجيد حقيقي
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: شعر نو
