مــــبـــــارک روز بـــــود امــــروز، یــــاراکــه دیـدار تــو روزی گـشــت مـا رامــن آن دوزخ دلــم، یــارب، کــه دیـدمبـه چـشـم خـود بـهـشـت آشـکـار…
| مــــبـــــارک روز بـــــود امــــروز، یــــارا | کــه دیـدار تــو روزی گـشــت مـا را |
| مــن آن دوزخ دلــم، یــارب، کــه دیـدم | بـه چـشـم خـود بـهـشـت آشـکـارا |
| نه مهرست این، که داغ دولتست این | که بـر دل بـر ز دست این بی نوا را |
| ز یک نا گـه چـه گـنج دولـتـسـت این؟ | که در دسـت اوفـتـاد این بـی نوا را |
| دریـن حــالـت کــه مـن روی تــو دیـدم | عـنـایـت هـاسـت بـا حـالـم خـدا را |
| هــم آه آتـــشـــیــنـــم کـــارگـــر بـــود | که شد نرم آن دل چون سنگ خارا |
| مـرا تــشــریـف یـک پــرســیـدنـت بــه | ز تـــخـــت کــیــقــبـــاد و تـــاج دارا |
| بــکـش زود اوحـدی را، پـس جـدا شـو | کـه بـی رویت نمـی خـواهد بـقـا را |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
