بــه اصــل خــویـش یـک ره نـیـک بــنـگـرکــه مــادر را پــدر شــد بــاز و مــادرجـهان را سر بـه سر در خویش می بـینهر آنچ آمـد بـه آخـر پـیش مـی بـیندر…
| بــه اصــل خــویـش یـک ره نـیـک بــنـگـر | کــه مــادر را پــدر شــد بــاز و مــادر |
| جـهان را سر بـه سر در خویش می بـین | هر آنچ آمـد بـه آخـر پـیش مـی بـین |
| در آخـــر گـــشـــت پـــیــدا نـــفـــس آدم | طــفـیـل ذات او شــد هـر دو عــالـم |
| نـــه آخــــر عــــلـــت غـــایـــی در آخــــر | همـی گـردد بـه ذات خـویش ظـاهـر |
| ظــلــومــی و جـــهــولــی ضـــد نــورنــد | ولــیـکــن مــظــهـر عــیـن ظــهـورنـد |
| چـــو پـــشـــت آیــنــه بـــاشـــد مــکــدر | نـمـایـد روی شــخــص از روی دیـگـر |
| شـــعـــاع آفـــتــــاب از چـــارم افـــلـــاک | نگـردد مـنـعـکـس جـز بـر سـر خـاک |
| تــو بــودی عــکــس مــعــبــود مــلــایـک | از آن گـشـتـی تـو مـسـجـود ملـایک |
| بـــود از هــر تــنــی پــیــش تــو جــانــی | وز او در بــسـتـه بــا تـو ریـسـمـانـی |
| از آن گــشــتـــنــد امــرت را مــســـخـــر | که جـان هر یکی در تـوسـت مضـمر |
| تـــو مــغــز عـــالــمــی زان در مــیــانــی | بــدان خـود را کـه تـو جـان جـهـانـی |
| تــو را ربــع شـمـالـی گـشـت مـســکـن | کـه دل در جـانب چـپ بـاشـد از تـن |
| جـهـان عـقـل و جـان سـرمـایـه تــوسـت | زمـیـن و آسـمـان پــیـرایـه تــوســت |
| بـبـین آن نیستی کو عین هستی است | بـلندی را نگر کو ذات پـسـتـی است |
| طــبـــیــعــی قــوت تــو ده هــزار اســت | ارادی بـرتـر از حـصـر و شـمار اسـت |
| وز آن هــر یــک شـــده مــوقـــوف آلـــات | ز اعـــضـــا و جــــوارح وز ربــــاطـــات |
| پــزشــکــان انـدر آن گـشــتــنـد حــیـران | فــرو مـانـدنـد در تــشــریـح انـســان |
| نـبــرده هـیـچــکـس ره ســوی ایـن کــار | بـه عـجـز خـویش هر یک کرده اقـرار |
| ز حق با هر یکی حظی و قسمی است | معاد و مبدا هر یک به اسمی است |
| از آن اســــمـــنـــد مـــوجــــودات قــــائم | بــدان اســمـنـد در تــســبــیـح دائم |
| بــه مـبــدا هـر یـکـی زان مـصـدری شـد | بـه وقت بـازگشـتـن چـون دری شـد |
| از آن در کـــامـــد اول هـــم بــــدر شــــد | اگـرچـه در مـعـاش از در بــه در شـد |
| از آن دانـســتــه ای تــو جــمـلـه اســمـا | که هسـتـی صـورت عـکـس مسـما |
| ظـــــهــــور قــــدرت و عـــــلــــم و ارادت | بـه تـوست ای بـنده صاحب سعادت |
| ســمـیـعــی و بــصــیـری، حــی و گــویـا | بــقـا داری نـه از خـود لـیـک از آنـجـا |
| زهـــی اول کــــه عــــیـــن آخــــر آمــــد | زهـی بــاطـن کـه عـیـن ظـاهـر آمـد |
| تــو از خــود روز و شــب انــدر گــمــانـی | همـان بـهتـر کـه خـود را مـی ندانی |
| چـــو انــجـــام تـــفــکــر شـــد تـــحـــیــر | در ایـنـجـا خـتـم شـد بــحـث تــفـکـر |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
