هـر کــه را تــوفــیـق حــق آمــد دلــیـلعـزلتـی بـگـزید و رسـت از قـال و قـیلعـــزت انــدر عـــزلــت آمــد، ای فــلــانتـو چـه خـواهـی ز اخـتــلـاط ا…
| هـر کــه را تــوفــیـق حــق آمــد دلــیـل | عـزلتـی بـگـزید و رسـت از قـال و قـیل |
| عـــزت انــدر عـــزلــت آمــد، ای فــلــان | تـو چـه خـواهـی ز اخـتــلـاط ایـن و آن؟ |
| پــا مــکــش از دامــن عــزلــت بـــه در! | چــنـد گـردی چـون گـدایـان در بــه در؟ |
| گــر ز دیـو نــفــس مــی جــویـی امــان | رو نـهـان شـو! چــون پــری از مـردمـان |
| از حــقــیـقــت بــر تــو نـگــشــایـد دری | زیـن مــجــازی مــردمــان تــا نــگــذری |
| گــر تــو خــواهــی عــزت دنــیــا و دیـن | عـــزلـــتـــی از مـــردم دنـــیــا گـــزیــن |
| گـنج خـواهی؟ کـنج عـزلـت کـن مـقـام | واسـتــتـر واسـتـخـف، عـن کـل الـانـام |
| چـون شـب قـدر از همه مـسـتـور شـد | لــاجـــرم، از پـــای تـــا ســر نــور شــد |
| اسم اعظم، چون که کس نشناسدش | ســروری بــر کــل اســمــا بــاشــدش |
| تــا تــو نـیـز از خـلـق پــنـهـانـی هـمـی | لـیـلــت الــقــدری و اســم اعــظــمـی |
| رو بـــه عـــزلــت آر، ای فــرزانــه مــرد! | وز جــمـیـع مـاســوی الـلـه بــاش فـرد |
| عـزلـت آمـد گـنـج مـقـصـود ای حـزیـن! | لـیـک، گـر بــا زهـد و عــلـم آیـد قـریـن |
| عـزلـت بـی «زای » زاهد عـلـت اسـت | ور بود بی «عین » علم، آن زلت است |
| عـزلـت بـی «عـین »، عـین زلت اسـت | ور بـود بـی «زای » اصـل عـلـت اسـت |
| زهـد و عـلـم ار مـجـتـمـع نـبـود بـه هم | کـــی تـــوان زد در ره عـــزلــت قـــدم؟ |
| عــلــم چــبــود؟ از هــمــه پــرداخــتــن | جــــمـــلـــه را در داو اول بــــاخـــتــــن |
| ایـن هـوســهـا از ســرت بــیـرون کــنـد | خـوف و خـشـیت، در دلـت افـزون کـنـد |
| «خـشـیة الـلـه » را نـشـان عـلـم دان! | «انما یخـشـی »، تـو در قـرآن بـخـوان! |
| ســیــنــه را از عــلــم حــق آبــاد کــن! | رو حــدیـث «لـو عــلـمـتــم » یـاد کــن! |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
