ابـــذلــوا اروا حــکــم یــا عــاشــقــیــنان تـــکــونــوا فــی هــوانــا صــادقــیــندانـد ایـن را هـرکـه زیـن ره آگـه اسـتکاین وجود و هستیش، سنگ ر…
| ابـــذلــوا اروا حــکــم یــا عــاشــقــیــن | ان تـــکــونــوا فــی هــوانــا صــادقــیــن |
| دانـد ایـن را هـرکـه زیـن ره آگـه اسـت | کاین وجود و هستیش، سنگ ره است |
| گــوی دولــت آن ســعــادتــمــنــد بــرد | کـو، بــه پـای دلـبــر خـود، جـان سـپـرد |
| جـان بـه بـوسـی می خـرد آن شهریار | مژده ای عـشـاق، کآسـان گـشـت کـار |
| گر همی خواهی حیات و عیش خوش | گــاو نــفــس خـــویــش را اول بـــکــش |
| در جــوانـی کــن نــثــار دوســت جــان | رو «عــوان بـــیــن ذالــک » را بـــخــوان |
| پـیر چـون گشـتـی، گـران جـانی مکـن | گــوســفــنــد پــیــر قــربـــانــی مــکــن |
| شــد هــمــه بــربـــاد، ایــام شــبـــاب | بــهـر دیـن، یـک ذره نـنـمـودی شـتــاب |
| عمرت از پـنجـه گذشـت و یک سـجـود | کـت بــه کــار آیـد، نـکـردی ای جــهـود! |
| حــالـیـا، ای عــنـدلـیـب کــهـنـه ســال | ســاز کـن افـغـان و یـک چــنـدی بــنـال |
| چــون نـکــردی نـالــه در فــصــل بــهـار | در خــزان، بــاری قــضــا کــن زیـنــهــار! |
| تــا کــه دانـســتــی زیـانـت را ز ســود | تــوبــه ات نـسـیـه، گـنـاهـت نـقـد بــود |
| غــرق دریـای گــنـاهـی تــا بــه کــی؟ | وز مـعـاصـی روسـیـاهـی تـا بـه کـی؟، |
| جــد تــو آدم، بــهـشـتــش جــای بــود | قــدســیـان کــردنـد پــیـش او ســجــود |
| یک گـنه چـون کـرد، گـفـتـندش: تـمـام | مـذنـبــی، مـذنـب، بــرو بــیـرون خـرام! |
| تــو طـمـع داری کـه بــا چـنـدیـن گـنـاه | داخــل جـــنــت شــوی، ای روســیــاه! |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
