سفر هنوز دراز است
دو سال رفت و هنوزم چه خوش درخشانی!
به خشکسالی ذهنــــــــــــــــم سروشِ بارانی
فراق و دوری ات ار چند سخت پاییزی است
چو یاد می کنمت، خنــــــــــــــده ی بهارانی
اگر چه رفته ای و جات سخت مانده تهی
به خانگاهِ روانم همیشه مهمـــــــــــــــانی
روانهای پراکنده مــــــــان که در خشمند
تو خوش هنوز به پیمانِ مهر می خوانی
پرنده رفت پس از رفتنت بـــــــه باغِ دگر
سفر هنوز دراز است و نیست پــــایانی!
دو سال رفت و هنوزم چه خوش درخشانی!
به خشکسالی ذهنــــــــــــــــم سروشِ بارانی
فراق و دوری ات ار چند سخت پاییزی است
چو یاد می کنمت، خنــــــــــــــده ی بهارانی
اگر چه رفته ای و جات سخت مانده تهی
به خانگاهِ روانم همیشه مهمـــــــــــــــانی
روانهای پراکنده مــــــــان که در خشمند
تو خوش هنوز به پیمانِ مهر می خوانی
پرنده رفت پس از رفتنت بـــــــه باغِ دگر
سفر هنوز دراز است و نیست پــــایانی!
فریدون وارسته
بیست و دوم آذرماه ۱۳۹۶
آمستردام. هلند
13/12/2017
شاعر فریدون وارسته
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: شعر نو
