قالب شعر: غزل

فریب تیله ها

زمین پر از عناد وکین، به دل هوای حیله ها
ببین چگونه رو کند بهانه ی قبیله ها

گلو بریده می شود، شکم دریده می شود
به چشم حق و حق طلب نشسته سرب میله ها

چه انتظارِ بُرد ازین قمار صوری فلک
کلک پرانده می شود ازین فریب تیله ها

سر از سکوت خلوتت مکش به شوق پر زدن
به گِل دچار می شود شکاف و ذوق پیله ها

چگونه حق ندا دهد اناالحق است و دار کین
به اسم و رسم چارپا بیان شود کلیله ها

سفیر خون و کین شده نبوغ علم و یوغ عصر
به جنگ ختم می شود تکامل وسیله ها

شکار گرگ می کند پریش میش گله ها
پلنگ و شیر بیشه ها خزیده در طویله ها

شب است و تیرگی ابد، غرور شمع را مکش
به نیمه شب نمی رسد درخشش فتیله ها

#نسرین_حسینی
14/4/04