می شود جام می و معشوق در سجاده باشد
در نمازت بوسه ی معشوق و جام باده باشد
خوب می شد در پی تکبیرة الاحرام خود هم
چشم در چشمان معشوق خودت افتاده باشد
یا بهنگام قنوت و آن نوای ربنایت
باده را معشوق بینِ دستهایت داده باشد
مست از آن می باشی و هنگام رفتن در رکوعت
گفتن سبحان الله ات ز مستی زاده باشد
در سجودت تا که پیشانی به مهرت میگذاری
یار پیش از تو برای والسلام آماده باشد
این نماز صبح تو همراه مستی بود و معشوق
شکر کن وقتی خدایت با تو ، هم سجاده باشد
در نمازت بوسه ی معشوق و جام باده باشد
خوب می شد در پی تکبیرة الاحرام خود هم
چشم در چشمان معشوق خودت افتاده باشد
یا بهنگام قنوت و آن نوای ربنایت
باده را معشوق بینِ دستهایت داده باشد
مست از آن می باشی و هنگام رفتن در رکوعت
گفتن سبحان الله ات ز مستی زاده باشد
در سجودت تا که پیشانی به مهرت میگذاری
یار پیش از تو برای والسلام آماده باشد
این نماز صبح تو همراه مستی بود و معشوق
شکر کن وقتی خدایت با تو ، هم سجاده باشد
شاعر فرشاد خدائی
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: شعر نو