فرزانه حسنی – باور

فرعم به اصلم میزند طعنه جلو افتد
قایق مهیا نیست من دنبال پارویی

بختم کجایی؟! هرکجا را زیر و رو کردم
این سوی را، آن سوی را، رفتم به هرکویی

ای بی وفای پرفریبم دوستت دارم
اما دگر باور ندارم آنچه می گویی

دیگر گذشت و باورِ من برنمی گردد
دیگر تمام است و فقط مانده سیه رویی

بیچاره بودم من که صید حیله ات گشتم
زهری درون اما به ظاهر نوش دارویی

بیچاره هم باشم امیدی هست، فاضل گفت:
بیچاره تر شیری که صید چشم آهویی

ف.م حسنی