سنگ صبوری و به دل گوش می کنی
صد حیف که سنگی وفراموش می کنی
طوفان شددریایِ دل زپسِ ضربه های موج
سنگی وسختی وبی غمی وباده نوش می کنی
خـوش باد مستیت؛زشــــــراب خون دل
نوش باد ؛که دیری نپاید فراموش میکنی
سنگی درون شعله ی آتش؛گدازه تـــــــو
با اشک دیده من این شعله خاموش می کنی؟
رنـگ میــلاد من رنگ سبــزبود ولی
امروز نشسته به غم دل سیه پوش می کنی
صد حیف که سنگی وفراموش می کنی
طوفان شددریایِ دل زپسِ ضربه های موج
سنگی وسختی وبی غمی وباده نوش می کنی
خـوش باد مستیت؛زشــــــراب خون دل
نوش باد ؛که دیری نپاید فراموش میکنی
سنگی درون شعله ی آتش؛گدازه تـــــــو
با اشک دیده من این شعله خاموش می کنی؟
رنـگ میــلاد من رنگ سبــزبود ولی
امروز نشسته به غم دل سیه پوش می کنی
شاعر فاطمه مقیم هنجنی
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: شعر نو
