فاطمه اله یار – فرهاد زمانه

آه سرد با بی رحمی و بغضی خشن
لشکر اشک با بیداری به چشم تاخته

برف سوزناک از غم هجرانت که آمد
فصل گرم رویا از سرزمین خواب رفته

باز کرد معجزه ی عشق قفل گنجینه دل
بی تو دل شده در قفسی با زنجیر بسته

با تو شادتر از غنچه ها و سر به هوا
بی تو برگ پاییزی از سربه زیری خسته

منی که ماهی قرمز حوض فیروزه ای بودم
بین آب های بلورین که مهتاب خفته

بی تحرک و دل مرده سرد و بی روح
همچو بی قراری کشتی به گل نشسته

عشق بی نظیر مجنون باش لیلی افسانه
این زمانه را فرهادی نیست به کوه رفته