وقت ِ باران شده باید بروم خیس شوم !
بهر آغوش پُر از مهر تو تقدیس شوم
جَلد ِ بامت بشوم ، بسته به زنجیرت نیز
قبض ِ جادوی تو در هیأت تندیس شوم
جامه از شعر بدوزم که به قامت پوشی
سوزَن ِ خون جگر خورده ی ادریس شوم ،
یا ز هجران تو در شام پُر از رنگ و ریا
عاصی از اینهمه بیداد چو ابلیس شوم !
آسمان هم عطش جان مرا می فهمید
وقت باران شده ! …باید بروم خیس شوم
بهر آغوش پُر از مهر تو تقدیس شوم
جَلد ِ بامت بشوم ، بسته به زنجیرت نیز
قبض ِ جادوی تو در هیأت تندیس شوم
جامه از شعر بدوزم که به قامت پوشی
سوزَن ِ خون جگر خورده ی ادریس شوم ،
یا ز هجران تو در شام پُر از رنگ و ریا
عاصی از اینهمه بیداد چو ابلیس شوم !
آسمان هم عطش جان مرا می فهمید
وقت باران شده ! …باید بروم خیس شوم
غلامرضا پروینی
” پرند “
شاعر غلامرضا پروینی
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: شعر نو
