عنایت کرمی – داستان تکراری

ابر و باد و مه و فلک فعال ، عقل و اندیشه درمدارِشکم
صبح تا شام بیقرار و دوان ، بهریک لقمه نان تکراری

خانه ها در برابر باد و ، خاطراتی به خاک آغشته
ایده هایی ردیف در پستو، با همان چیدمان تکراری

آدمی درمسیرِ دیده شدن ، روی بامی که بارها دیده
زخم ها باسقوط پی در پی ، ازسرِ نردبان تکراری

شعرهایی شبیهِ لالایی ، لایق خواب عاشقی بیمار
زلف یاری که دائماً خفته ، لای آن واژگان تکراری

اینطرف عده ای وکیل خدا ، آنطرف فاجرین بالفطره
صحنه ای زیرِآتشِ چشمِ برجک و دیده بان تکراری

همۀ نقش ها سیاه و سفید ، همۀ سازها ملال انگیز
قهرمانی زوار در رفته ، با همان گفتمان تکراری

قصۀ دیو و دختری دانا ، داستان خری که بی دُم بود
سارقی درلباس داروغه ، قاضی و پاسبان تکراری

مردمی که هنوز منتظرند تا گُلی از کویر زاده شود
خوابهای طلایی و روزی ، دو سه تا آرمان تکراری

عینکی نو بزن به چشمانت تا رهی تازه آشکار شود
دست بردار ازسرِ راه و ، رهزن و کاروان تکراری