علی فاضلی – دستم رسد بر معجرت، مویت پریشان میکنم

لختی نیاسایم ز دیدار رخ زیبای تو
بهر تماشا خانه را، آئینه بندان میکنم

لشکر به لشکر، صف به صف، گر هَجمه آرد دشمنم
بهر رقیبان چون سپر، این سینه عریان میکنم

دف میزنم، نی میزنم، پیوسته هو هو میزنم
گر ره بیابم در برت، مستی دو چندان میکنم

چون پا نهی در محفلم، آئینه دارت می شوم
پای قدمهای تو را، جانا گلستان میکنم

قوسِ قزح ابروی تو، دل در پیِ ماهوی تو
گر دست دهد این سینه را، بهر تو زندان می کنم

علی فاضلی