دل اسیر امپراطورےِ موے چون سپاهش
شهر من تسخیر زیبایےِ چشمان سیاهش
شهر من تسخیر زیبایےِ چشمان سیاهش
بُرده احساس مرا قاجار چشمانش به خوارے
ڪشور ایرانم و ننگ تعهّدهاے شاهش
ڪرده غارت سرزمین مادرےهاے دلم را
با همین پهلو گرفتنهاے ڪشتیِّ نگاهش
روزهے چشمش گرفتم، بلڪه دل آزاد سازم
این قُرُق بشڪن دلا! زیر اذان اشتباهش
رفتنت چون لحظهے جان ڪندن احساس من شد
تن، اسیر خودزنےها، از دل غرق گناهش
چالههاے چانهاش، تبعیدگاه قلب من شد
یوسف دل شد اسیر ظلمت بےرحم چاهش
منشٵ الهام اشعار غمین شد چشمهایت
شهر، مات از لذت لبخندهاے گاهگاهش
#علی_سلطانی_نژاد
شاعر علی سلطانی نژاد
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: شعر نو