علی سعیدی بینوا – چشمان تو

یک سجده‌ بر محراب ِ چشمان تو بانو
یعنــی قـداســت در ادای ربناهاســـت

أین َ المُـــفَر هــنگامـه ی آه ِ قـیامــت
غیر از تنت باشد شفیع و ناجی‌یِ ماست

چون نامسلمانم مرا بخشایشی نیست؟ٰ
اَبق‌َبحضورک خواهشم یا کفر ِ اینجاست؟

قد قامت از باب دو دستت سجده کردم
گفتی مدد گیر و بخوان قل هوَ غوغاست

بر کعبه ی چشمان مشکی رنگت اما
هر شب نیایش کرده ام قرآن ِ گیراست

ساحل اگر آرامش ِ طوفان و موج است
آغوش تو حتماً تلاطم توی دریاست

غلتم بده مانند ِ کشتی روی موجت
موجی که می آید ز تو آرام دلهاست

مثل چکامه داخل ِ اشعارتم چون
با #بیـــنوایی وزن عشقت داغ فرداست

علـی سـعیدی