علی سعیدی بینوا – سر کرده ی جنگی

نقاط ِ مــرزی‌ات صفــر و هزاران کودتا داری
شمالت ضد ِ دینم شد جنوبت صرف ِ دلسنگی

ز شرقت بمب ِپرخوشه ز غَربت هسته میباری
مرا بحرانی‌ام کردی به صـد لفــظ ِ نهاونگـــی

وزیـر ِ خارجَت موشــک ، رهــای از پدافـند و
نه پنجی دیدم ازعدلش نه یک هشدار ِدر زنگی

مــرا با دشــنه می‌خوانی نشستم در ژنوهایت
تأسف میخورم وقتی به احساسم زدی چنگی

شــدم ســرباز ِ بی لشـکر تو هم با ادعا عاشق
غرورم زخم ِ آن برجک پر از سیگارم و بنگــی

به رقم ِ کودتاهایت دلـم پیگــرد ِ قانون شــد
حکومت تیر ِ سرگردان و عاشق‌پیشه میلنگی

نه زوری دارم و بازو ، زبانم لال و کج خُلقم
سوادم زیر ِ باتومت نشسته کُنج ِ دلتنگی

به اشک بیــــنوا هر دم، ترور شد عکس ِ در قابت
تو می‌میـــــری ، غرورت هم*
*نـمیـــــزد ســاز و آهنگــی

#علـی_سـعیدی