رقصی ندیده ایم چو رقص ستاره ها /
باید ترانه خواند به روی مناره ها /
باید ترانه خواند به روی مناره ها /
در آسمان بپا شده صد جشنواره و /
شرکت نکرده ایم در آن جشنواره ها /
ما شاعران که پیشه ی مستی گزیده ایم /
میخانه می رویم بجای اداره ها /
مردم سواره اند ولی ما پیاده ایم /
جا مانده ایم از همه ی آن سواره ها /
در قابهای عکس فقط جا شدیم ما /
آن هم نه در وسط که فقط در کناره ها /
عاقل به یک اشاره بفهمد پیام را /
دیگر بس است بازی با این اشاره ها /
پریش وردنجانی
شاعر علی رفیعی (پریش)
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: شعر نو