علی حیدری کرمانشاهی – اینکه هر جمعه فقط حال پریشان دارم

بِشکَن این رسم و بیا تا که جهانم با تو
اشتیاقیست که چون یوسف کنعان دارم

شوق این خانه پر از هلهله ی نام تو بود
خاطراتی که در این گوشه ی زندان دارم

بعدِ یک سال که رفتی و دل آزار شدی
من هنوزم به شبِ وصل تو ایمان دارم

هر که با یار خود اندوه جهان را پس زد
من از اندوه تو سر را به گریبان دارم