علی اکبر سلطانی – “می ستایم مهربان، در اوج تنهایی تو را”

می نشینم قهوه ی تلخ نبودت را شبی
می خورم با خنده ات در حین رویایی تو را

سیب سرخی می شوی ، میغلطی از رود دلم
می روی ، تا من بگیرم مثل شیدایی تورا

گاه پنهان می شوی در لابه لای چادرت
دست و پا گم می کنم در وقت پیدایی تورا

آه .. از روزی که بستی شال رفتن را به سر
چتر غم وا می شدو بی حرف شکوایی تورا …

کاش ! مثل سالهای کودکی در کوچه ها
چون عروسک ، بوسه می کردم به تنهایی تورا

“تقدیم به تــــــــو…!”
پ.ن
می تکانم دل دودی شده ام را سر سال \\ شاید از نو بشود دیده ی شهری زده ام!
…
وقتی که شروع عاشقی با زهرا ست
” نوروز ” بدون کوثری بی معناست
با آمدن فاطمه(س) مهدی (ع) فرمود:
“سالی که نکوست از بهارش پیداست!”
حلول سال نو را به تمامی دوستان و اساتید جان تبریک و تهنیت عرض کرده و سالی سرشار از برکت
و معنویت را از درگاه خداوند متعال و سبحان برایشان خواستارم…اگر در این مدت باعث رنجش کسی شده ام رسماً عذر خواهی میکنم حلالم کنید …
نوروزتان پیروز…
“همین”
یا علی مدد…