افتاده چونینم مرا خوارمپندار
آموخته ام درس من ازشاخه پربار
وان سرونگون بخت به خودمیبالد
نه سایه ونه میوه دهد نه ثمروبار
پنجه به پنجه شدم بادیو تکبر
چون سرو نگشتم به غرورم گرفتار
دنیا چو شناختم بریدم از او دل
اندیشه نمودم هم برعاقبت کار
نه ظلم نمودم به کسی باهمه قدرت
نه فرصتی دادم به همه ظالم غدار
کوچک همه بوده ام با کل بزرگی
خرسند ازآنم که نکردم دلی آزار
رازدیگران جانب من فاش نگردید
هستم کنون برهمه کس محرم اسرار
افتاده چنینی(خزان)شکرخداوند
هستی تو آوازه ی هرکوچه وبازار
آموخته ام درس من ازشاخه پربار
وان سرونگون بخت به خودمیبالد
نه سایه ونه میوه دهد نه ثمروبار
پنجه به پنجه شدم بادیو تکبر
چون سرو نگشتم به غرورم گرفتار
دنیا چو شناختم بریدم از او دل
اندیشه نمودم هم برعاقبت کار
نه ظلم نمودم به کسی باهمه قدرت
نه فرصتی دادم به همه ظالم غدار
کوچک همه بوده ام با کل بزرگی
خرسند ازآنم که نکردم دلی آزار
رازدیگران جانب من فاش نگردید
هستم کنون برهمه کس محرم اسرار
افتاده چنینی(خزان)شکرخداوند
هستی تو آوازه ی هرکوچه وبازار
شاعر علی اصغر تقی پور تمیجانی
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: شعر نو
