موسی ظهوری آرام
پسرک
تن نحیفش
پر ز رخوت
در ا ضطراب انشای فردا بود
«علم بهتر است یا ثروت»
ثروت او
فقر وبیداد بود
فقدان حتی
یک مداد بود
آرزویش اما
کسب علم بود
بدین ره ٫وجودش
همه حلم بود
به جای قلم کبریت داشت
بازغالش
واژه می نگاشت
بناگه آتش به دستش رسید
کبریت رهانید
به انگشت دمید
بدیگونه کبریت
زدستش فتاد
آتش به سرعت
به رختش نهاد
جزخاکستر از
جسم پاکش نماند
بدین حال انشا
به آخر رساند
چو ققنوس .
جان وتنش
همه خاک شد
غریو سخن
بر افلاک شد
بخش شعر نیمایی | پایگاه خبری شاعر
منبع: سایت شعر ایران
