ای کــه بـــهــر شـــکـــمــت گــردن آزسـوی کـاسـه چـو صـراحـیـسـت درازچــون خــم بــاده هـمــیـن داری کــامکـه کـنـی پــر شــکــم خــود ز حــرامدر نم…
| ای کــه بـــهــر شـــکـــمــت گــردن آز | سـوی کـاسـه چـو صـراحـیـسـت دراز |
| چــون خــم بــاده هـمــیـن داری کــام | کـه کـنـی پــر شــکــم خــود ز حــرام |
| در نماز چـه شد از پـشـت خـم اسـت | چـون تـو را قـبـله همت شـکـم اسـت |
| چــون بــه کـامـت ز ورع نـیـسـت مـزه | لــقــمــه را از مــزه پــرســی نـه بــزه |
| هـر چـه بـر سـفـره و خـوان تـو نـهـنـد | هـر چــه در کــام و دهـان تــو نــهـنــد |
| بـــخــوری خــواه کــدر خــواه صــفــی | گاو و خـر نیسـت بـدین خـوش علفی |
| مــرغ بـــایــد کــه مــســمــن بــاشــد | صـحــن ازو چــشــمـه روغـن بــاشــد |
| هیچ غـم نیسـت گـرش غـصـب کـنـان | شــحــنــه ده کــشــد از بــیــوه زنــان |
| مــیــوه بـــایــد کــه بـــود تـــازه و تـــر | چــاشــنــی دار چــو جــلــاب شــکــر |
| هــیــچ غــم نــیــســت اگــر دزد لئیـم | افـکـنـد رخــنـه بــه بــســتــان یـتــیـم |
| تــخــم لـقـمـه ســت در آب و گـل تــو | نـکـنـد جــز چــو خــودی حــاصــل تــو |
| دانــــه ریـــزی بــــه کــــف آیـــد خــــر | خـــــار کـــــاری بـــــدرانـــــد دامـــــن |
| لــقــمـه خــشــک حــلــالــت در کــام | لـقـمـه چــرب چــه خــواهـی ز حــرام |
| بـــز کــه لــاغــر بـــود و ســگ فــربــه | هـســت ازیـن فـربــهـت آن لـاغـر بــه |
| دســتــرنــج تــو حــلــال اســت تــو را | غــیــر آن رنــج و وبـــال اســت تـــو را |
| نــــان خــــود بــــا تــــره و دوغ زنــــی | بـــه کـــه از خـــوان شـــه آروغ زنـــی |
| نـیـســت مـمــتــاز حــرامـت ز حــلــال | ســیــل تــیــره ســت تــو را آب زلــال |
| دلــــق و دراعــــه هــــمــــی آرایــــی | عــطــر تــزویــر بــر آن مــی ســایــی |
| سـبــحـه بــا شـانـه هـمـی پــیـونـدی | عــقـد تــلـبــیـس بــر آن مـی بــنـدی |
| می کشـی خـرقه پـشـمینه بـه دوش | مـی نهی گـوشـه فـش در بـن گـوش |
| بــاشــد ایـنـهـا هـمـه دعـوی یـعــنـی | صــوفــی وقـتــم و صــاحــب مـعــنـی |
| تـــا فـــتـــد ســـاده دلـــی در دامـــت | طــعــمـه چــاشــت دهـد یـا شــامـت |
| چــون بــه دل افــتــدت از شــهـر گـره | بـــا گــروهــی روی از شــهــر بـــه ده |
| کـه فــلـان هـســت ز نـیـکـوکـیـشــان | مــخــلــص و مــعــتـــقــد درویــشــان |
| زیـــــر صــــــد بــــــار وی از نــــــاداری | تــــو ز ادبـــــار شــــوی ســــربــــاری |
| کــنــد از مــفــلــســی آن بــی مــایـه | رخـــت خـــانــه گـــرو هــمـــســـایــه |
| بـــهـــر تـــو ســـفـــره و خـــوان آرایــد | شـــربـــت و مـــیــوه بـــر آن افـــزایــد |
| تــو هــم از دیـن و خــرد هــر دو بــری | بــنـشـیـنـی و بــه شـهـوت بــخــوری |
| تف بر این صوت و سیرت که تو راست | تف بر این عقل و بصیرت که تو راست |
| ایـن نـه صـوفـیـگـری و درویـشـیـسـت | نـامـسـلـمـانـی و کـافـر کـیشـیـسـت |
| نــفــس را حــلــقــه حــلــقــوم بـــری | بـــه کـــه ایـــن زقـــه زقـــوم خـــوری |
| دزدی و راهـــزنـــی بــــهـــتــــر ازیـــن | کــفــن از مــرده کــنــی بــهـتــر ازیـن |
| چـــنــد روزی کـــم بـــی دردان گـــیــر | پـــی پـــیــران و جـــوانــمــردان گــیــر |
| بــیـن کـه مـردان چـه ریـاضـت بــردنـد | تــا دریـن مـرحــلــه پــای افــشــردنـد |
| خــاطـر از وســوســه صــافـی کـردنـد | در ورع مـــوی شــــکــــافــــی کـــردد |
| گـم شـدی بـر دلشـان حـرص و طـمع | پـــــــــرده دیـــــــــدن اســـــــــرار ورع |
| اگــر از شــبـــهــه خــلــیــدی خـــاری | پــــا کـــشــــیـــدنـــدی از گـــلـــزاری |
| ور ز شــک قــطــره چــکـیـدی جــایـی | دســـت شــســتـــنــدی از دریــایــی |
| مــردم چــشــم جـــهــان آن نــفــرنــد | کــه بــه نـفــرت ســوی دنـیـا نـگــرنـد |
| صــدق کــوشــان و ورع کــیـشــانـنــد | خــصـم حــرص و طـمـع انـدیـشـانـنـد |
| چــشــم جـــان بـــر اثـــر ایــشــان دار | گـــوش دل بـــر خـــبـــر ایــشـــان دار |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
