ای اولین شعرمن ای …دنیای پردردسرم
من درپی دانستنم….اماندانم خوشترم
درشعردانش واجب است..دانش توگویی درتب است
والله ندانم خوشترم …حتی اگرپیغمبرم
دیدم به کنج کوچه ای…یک کودک افسرده ای
گفتم چرا تودر غمی….گفا که من بی مادرم
اندرخیابان بلا…دیدم زنی خوشترادا
گفتم چراهمچین شدی….گفتاطلاق شوهرم
فرزندمن در کوچه ای…چون نی شده ازگشنگی
درسایه عدل زمان….من راضی از این منترم
اعلا تورا سن ..سنه نه…هرکس به هرجا شدکه شد
برداردست ازدردسر….دنیای پردردسرم
من درپی دانستنم….اماندانم خوشترم
درشعردانش واجب است..دانش توگویی درتب است
والله ندانم خوشترم …حتی اگرپیغمبرم
دیدم به کنج کوچه ای…یک کودک افسرده ای
گفتم چرا تودر غمی….گفا که من بی مادرم
اندرخیابان بلا…دیدم زنی خوشترادا
گفتم چراهمچین شدی….گفتاطلاق شوهرم
فرزندمن در کوچه ای…چون نی شده ازگشنگی
درسایه عدل زمان….من راضی از این منترم
اعلا تورا سن ..سنه نه…هرکس به هرجا شدکه شد
برداردست ازدردسر….دنیای پردردسرم
شاعر عبدلرسول بلاغی پور
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: شعر نو
