آه من آتش من دود مکن پیکر من
نام من نامه من پاره مکن دفتر من
سور من سوره من چاره من چهره تو
تیر من سینه من چاه مکن سنگر من
خواب من خانه من هیچ مرو از دلکم
ساغ*من ساغر من منگ مکن اختر من
سار من چلچله ام لانه کنم در چمنت
گوش من گوشه من گوش مکن*از سر من
خان من خواجه من باده دهی ور بپرم
سوی من سوهن من تیز بکن خنجر من
سوخته ام در بر او ، تا شده ام از خم او
آخته ام از دل او ، گاه مکن*لنگر من
من کجا رخت کنم*؟ از تن خود دل بکنم*
تاخته ام جان بدهم ، دار مکن کافر من
گر چه “آباد”منم خرمن فریاد منم
خام من خامه من خشک مکن جوهر من
نام من نامه من پاره مکن دفتر من
سور من سوره من چاره من چهره تو
تیر من سینه من چاه مکن سنگر من
خواب من خانه من هیچ مرو از دلکم
ساغ*من ساغر من منگ مکن اختر من
سار من چلچله ام لانه کنم در چمنت
گوش من گوشه من گوش مکن*از سر من
خان من خواجه من باده دهی ور بپرم
سوی من سوهن من تیز بکن خنجر من
سوخته ام در بر او ، تا شده ام از خم او
آخته ام از دل او ، گاه مکن*لنگر من
من کجا رخت کنم*؟ از تن خود دل بکنم*
تاخته ام جان بدهم ، دار مکن کافر من
گر چه “آباد”منم خرمن فریاد منم
خام من خامه من خشک مکن جوهر من
ساغ =پرنده ای شبیه سار
*= از ریشه کندن
تخلص :آباد
شاعر عبدالرضا بازوبندی
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: شعر نو
