عباس نکویی – منع ز میخانه مکن

خود خرابیم وبه کویت شده ام اواره
توجفا برجگرواین دل فرزانه مکن

سخن ازجنت وفردوس برینم کم گو
کم فریبم بده و وعده رندانه مکن

حوری نقد من ان ساغرومیخانه بود
وعده نسیه توبرعاشق دیوانه مکن

مستم ازبس که بنوشید دلم ازمی عشق
بی می عشق سخن ازدل مستانه مکن

شده ام دربه درکوی وصال ورخ یار
تودگرمنع من ازساقی وخمخانه مکن

بزم درویشی ما صدق وصفائی دارد
بزم ما باسخن خویش توشاهانه مکن

داده پیغام نکوئی سحری بر معشوق
تو دگرذلف مرا با نگهت شانه مکن عباس نکوئی 28/1/96