صدایم کن که دراین بیصدایی ها زمین گیرم
رهایم کن ازاین غربت،که زخم آجین ِزنجیرم
لبانم تشنگیها را ، گواهی بر عطش دارد
بیا ای ابر ِ باران زا که لب تشنه به نخجیرم
منم تنها ترین تنها که میمیرم ز بی برگی
برویان در دلم عشقی اهورا دست ِ تکبیرم
زیارتنامه ام امشب ز تو لبریز ِ تطهیر است
میان ِ حجم ِتکرارش کشیده شرم ِ تقصیرم
حضورت در دلم تسکین ِ هر نامهربانی شد
تو تنها مهربان با من ، دری بگشا بتقدیرم
هوای بال و پر دارم به سر شوق ِ سفر دارم
بپا کن محشر ِعشقی میان ِ بغض ِ در گیرم
طلا در وسعتت امشب ، نمازی تازه می خواند
عروجی مانده درخاکم ، بده نقشی به تصویرم
طلعت خیاط پیشه (طلای کرمانی)
شاعر طلعت خیاط پیشه
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: شعر نو
