طاهره ابراهیم زاده – بی هرم نفسهایت …

بی هرم نفسهایت لرزیده دلم هرشب
چشمان تب آلودم شد همدم بارانها

دربند غم و حسرت ، محبوس و گرفتارم
جان کنده دلم بی تو در گوشه ی زندانها

با درد وداع تو ، آغاز شده مرگم
صد زهر به جانم ریخت از زخمه ی پیکانها

ای داد بر این دل که صد شکوه شده رازش
زخمیست ، پر از طعنه از سیرت انسانها

#ط_ابراهیم‌زاده_قاصدک