زرور از بــــربــــط بــــدیـــع نـــوابـرکـند لـحـظـه ای بـه لحـن هوابـاربـد زخـم و سرکش آوازستشـادی افـزای و رنـج پـردازسـتزان نــواهــا کـــه او تـ…
| زرور از بــــربــــط بــــدیـــع نـــوا | بـرکـند لـحـظـه ای بـه لحـن هوا |
| بـاربـد زخـم و سرکش آوازست | شـادی افـزای و رنـج پـردازسـت |
| زان نــواهــا کـــه او تـــوانــد زد | هــیـچ خــنــیــاگــری نــدانــد زد |
| هیچ مـطـرب بـه گـرد او نـرسـد | کـه کــس انـدر نـبــرد او نـرســد |
| چه شد از کودکی نکو بودست | خوش عنان و لطیف خو بودست |
| مــن نــبـــودم او فــراز رســیــد | الـحــق از لـطـف دلـنـواز رســیـد |
| خـلـق را صـورتـش نگـاری شـد | لــهـو را از رخــش بــهـاری شــد |
| بــا سـمـاع غـریـب دلـجــویـش | بــر رخ لــالــه رنـگ گــل بــویـش |
| مردمـان بـاده ها همی خـوردند | مهتـران عـیش ها بـسـی کردند |
| هـم بــه خـانـه نـثـار کـردنـدش | بـه هـمـه خـانـه هـا بــبـردنـدش |
| بـر کـف دسـت همچـو آبـله ای | کـس نـکــردی ز بــار او گـلـه ای |
| عـامـل سـرسـنی ازو بـر خـورد | کـه شـبـی ناگـهان بـدو بـرخـورد |
| چـون می و شـیر یافت اندامی | رانـد هر سـاعـتـی بـر او کـامـی |
| بـنشسـتـی و پـیش بـنشاندی | همه وقـتـیش نوش لب خـواندی |
| وآنچـه خـورشـید کرد کس نکند | دسـت خـفاش پـشت پـس نکند |
| انــدرو گــفــتــه بــود بــیـچــاره | چـون شـد از درد عشق دل پـاره |
| آن دو بـینی که نام بـهروزیست | آخـرش روشـنـی و پـیـروزیـسـت |
| ای دریـغـا کـه بــرنـخــوردم مـن | زان رخ چـون گل و تـن چو سمن |
| زآن نکـویی گذشـتـه یافـتـمش | تـو بـره ریش گـشـتـه یافـتـمـش |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
