بـــانــو آن نـــادر جـــهــان بـــســـرودحــمــلــه آورد بــر بــریــشــم روداز بـــر آواز در ســـر افـــکـــنــدســـتبـه گـلـو مـقـنعـه در افـکـنـدس…
| بـــانــو آن نـــادر جـــهــان بـــســـرود | حــمــلــه آورد بــر بــریــشــم رود |
| از بـــر آواز در ســـر افـــکـــنــدســـت | بـه گـلـو مـقـنعـه در افـکـنـدسـت |
| گــفــتــمـی هـســت دخــتــر لــرزان | گـر نـبــودیـش نـرخ سـخــت ارزان |
| دارد او هــــمــــت و طــــریـــقــــه آن | کـه نبـاشـدش خـانه بـی مهمـان |
| بـــی ده آزاد مـــرد نـــنـــشـــیـــنـــد | کــه صــلــاح خــود انـدر آن بــیـنـد |
| کـــنـــد آمـــاده کــــار ایـــشــــان زود | خــوش کــنـد روزگـار ایـشــان زود |
| شـویـش آن شـیـر مـرد سـرهـنـگـی | نـکــنـد هـیـچــگــونـه دلـتــنـگــی |
| بـیش و کم دیده اسـت و بـاخـتـه ای | واقـفـی نـیک و بـد شـنـاخـتـه ای |
| چـــشـــم بـــر کــارهــا فـــرو گــیــرد | کـوه خــواهـد کـه حــلـم او گـیـرد |
| نـیـکـنـام اسـت و رشـک نـشـنـاسـد | کـه ز دزد و عـسـس بــنـهـراســد |
| غیرت رنگ و جنگ و جوشش نیست | جز غم خوردنی و پوشش نیست |
| چـــون شـــتـــر بـــر گــرفــت راه دره | خویشتـن خفتـه سازد اینت سره |
| بــا دل خــویـش گـویـد ای عـجــبــی | نـیـسـت کـس راز مـردمـان ادبـی |
| در هـم افـتــاده انـد چــون خــر و گـاو | هـمـه بــا یـکــدیـگــر بــکــاوا کــاو |
| از مـــــیـــــانـــــه عـــــوی بـــــرآورده | رشــک را دســت مـوزه ای کــرده |
| زآن بـــضـــاعـــت کـــزو نــگــردد کــم | چـه خـورد ریش گـاو رشـگـن غـم |
| ور شــــود نـــیـــز وقــــتــــی آلــــوده | چــه دهــد دل بــه رنــج بــیـهـوده |
| خــیـره ویـحــک چــرا شـود غـمـنـاک | چون بـه مشتی دو آب گردد پـاک |
| ایــن هــمــه چــیــزهــا گــران نــبــود | بــچــه بــایـد کــه در مـیـان نـبــود |
| ور بــــود هـــم چـــرا بــــود در تــــاب | نه بـریده شـدسـت تـخـم سـداب |
| سـرخ سـر خــود چــرا رود بــه رهـی | کـه شـود زو پــدیـد سـرسـیـهـی |
| گـیـرد او بــر نـشـســتــه ایـمـن بــود | بـر هـنـر لـاخ و لـخ چـنـین فـرمـود |
| لـــاجـــرم خـــانـــه ایــســـت آمـــاده | بـــرهــم آمــیــخــتــه نــر و مــاده |
| در گـشـاده ســت و پــیـشـگـه رفـت | این نشستـه ست وان دگر خفتـه |
| مـنت گـفـتـم یقـین بـدان ای دوسـت | کـه همه دول خـانه خـانه اوسـت |
| ایـن هــمــه هــزل بــود و بــازی بــود | آنـچـه گـفـتـم هـمـه مـجـازی بـود |
| مــن ازیــن نــوع طــیــبـــتــی کــردم | آن نــه از بــهــر ریــبـــتــی کــردم |
| گــفــتــمــش بــنـگــرم چــه رنـگ آرد | روی نـیـکـو بــه سـوی چــنـگ آرد |
| ســرفــراز و شــگــرف و عــیـارســت | جـلد و شوخ و ظریف و تـندارست |
| او بــه هـر کـار بــس بـه انـدام اسـت | هـم نـکـو روی و نـکـو نـام اســت |
| سـخـت شـلـوار بـنـد و پـاکـیزه سـت | ممکن آید که نیکو دوشـیزه سـت |
| وآنچـه گـفـتـم همـه درسـت تـرسـت | کـه بــه خـوبــی زبـیـده دگـرسـت |
| وآنـکــه بــر آخــری رســد مـجــلــس | شـود از عـقل هر کسـی مفـلس |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
