تندیسی از شکوفه،شعری پر از بهاری
یک آسمان ترانه در قلب خویش داری…
یک آسمان ترانه در قلب خویش داری…
جانی پر از سرودن،روحی پر از لطافت
لبریز از شکفتن،چشمی پر از خماری !…
همزاد آسمان و مهد طراوتی تو
از نسل آفتاب و با ماه هم تباری…
آرامش غریبی در چشم تو نهان است
کوهی پر از وقار و سروی چه استواری…
منظومه بلند و شعر نهایتی تو
بر دل نشسته ای تو، در من تو ماندگاری…
شوری برای رفتن،شعری برای ماندن
عطر خوش بهار و پایان انتظاری…
از امتداد چشمت صد چشمه می تراود
“شیرین” ترین غمی تو، با اشک سازگاری…
نیمه خرداد 96
SHIRIN_RAD
شاعر شیرین مهبد راد
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: شعر نو
