شکیبا شهیدی – خاطری ناشاد

هر چه یادم بود در دوران تو از یاد رفت
بی تو عمر من شبیه برگ گل بر باد رفت

نیست شیرین و فقط افسانه ی او مانده است
بیستون ماند و صدای تیشه ی فرهاد رفت

گوشهای آسمان ای ماه سنگینی گرفت
بسکه از من بی تو سوی آسمان فریاد رفت

سخت دلگیرم از این دنیای پر مکر و فریب
ز آنکه باید آخرش با خاطری ناشاد رفت..

از شب شیرین بودنهای تو ردی نماند
هرچه یادم بود از دوران تو از یاد رفت ….
شکیبا شهیدی ….