شکیبا شهیدی – آیینه بندان

در میان شهر پر آشوب چشمم با سکوت
شور عشقت را میان سینه پنهان می کنم

تو می آیی بر مزار خسته ی شبهای من
درد مستی را ز چشمان تو درمان می کنم

گر لب شیرین تو درچشم من ظاهر شود
بیستون را من بدون تیشه ویران می کنم

بی توام تنهاترین و میزبان غصه ها
من تو را هرشب به صرف عشق مهمان می کنم….

شکیبا شهیدی