چـو مـردمـان شـب دیرنـده عـزم خـواب کـننـدهـمـه خــزانـه اســرار مــن خــراب کــنـنـدنــقـــاب شـــرم چـــو لــالــه ز روی بـــردارنــدچـو مـاه و مـهر…
| چـو مـردمـان شـب دیرنـده عـزم خـواب کـننـد | هـمـه خــزانـه اســرار مــن خــراب کــنـنـد |
| نــقـــاب شـــرم چـــو لــالــه ز روی بـــردارنــد | چـو مـاه و مـهر سـر و روی در نقـاب کـننـد |
| رخــم ز چــشــمــم هـم چــهـره تــذرو شــود | چـو تـیره شـب را هـم گـونـه غـراب کـنـنـد |
| تــنـم بــه تــیـر قـضــا طــعــمـه هـژبــر نـهـنـد | دلـم بــه تـیـر عـنـا مـسـتـه عـقـاب کـنـنـد |
| گـل مورد گـشـتـه اسـت چـشـم من ز سـهر | ز آتــش دلـم از گــل هـمـی گـلـاب کــنـنـد |
| بـه اشـک چـشمم چـون فانه کور میخ کشند | چو غنچه هیچم باشد که سیر خواب کنند |
| ز صـبــر و خـواب چـه بـهـره بــود مـرا کـه مـرا | بـه درد و رنـج دل و مـغـز خـون و آب کـننـد |
| من آن غریبـم و بـی کس که تا بـه روز سپـید | ســتــارگـان ز بــرای مـن اضــطـراب کـنـنـد |
| بــنـالـم ایـرا بــا مـن فـلـک هـمـی کـنـد آنـک | بـه زخـم زخـمـه بـر ابـریـشـم ربـاب کـنـنـد |
| ز بــس کــه بــر مــن بــاران غــم زنــنــد مــرا | ســرشــک دیـده صـدف وار در نـاب کـنـنـد |
| گـر آنـچـه هـسـت بــر ایـن تـن زنـنـد بـر دریـا | بــه رنــج در دهـان صــدف لــعــاب کــنـنــد |
| یـک آفــتــم را هــر روز صــد طــریـق نــهــنــد | یـک انـدهـم را هـر شـب هـزار بـاب کـنـنـد |
| تـــن مـــرا ز بـــلـــا آتـــشـــی بـــرافـــروزنـــد | دلــم بــرآرنــد از بــر بــرو کــبـــاب کــنــنــد |
| ز درد و وصـلـت یـاران مـن آن کـنـم بــه جــزع | کـه جـان پـژوهان بـر فـرقـت شـبـاب کـننـد |
| هـمـی گـذارم هـر شـب چـنـان کـسـی کـورا | ز بــهـر روز بــه شـب وعـده عـقـاب کـنـنـد |
| روان شــونــد ســبــک بــچــگــان دیــده مــن | بــه زیـر زانـوی مـن خـاک را خـلـاب کـنـنـد |
| طـنـاب بــافـتــه بــاشــد بــدان امـیـد کـه بــاز | ز صـبـح خـیمـه شـب را مـگـر طـناب کـنند |
| بــر ایـن حــصـار ز دیـوانـگـی چــنـان شـده ام | که اخـتـران همه دیوم همی خـطـاب کـنند |
| چـو من بـه صـورت دیوان شـدم چـرا جـوشـم | چـو هر زمـانـم هم حـمـلـه شـهاب کـنـنـد |
| اگـر بــســاط زمـیـن مـفــرشــم کـنـنـد ســزد | چـو سـایـبــان مـن از پـرده سـحـاب کـنـنـد |
| بــه گـردم انـدر چــنـدیـن حـوادث آمـد جــمـع | کـه از حــوادث دیـگـر مـرا حــجــاب کــنـنـد |
| شگفت نیست که بر من همی شراب خورند | چـو خـون دیده لـبـم را همی شـراب کـنند |
| بـه طـبـع طـبـعم چـون نقره تـابـدار شـدسـت | کـه هـر زمـانـش در بـوتـه تـیـز تـاب کـنـنـد |
| چــرا سؤال کــنـم خــلـق را کـه در هـر حــال | جــواب مـن هـمـه نـاکــردن جــواب کــنـنـد |
| روا بــود کــه زمـن دشــمـنـان بــرانـدیـشــنـد | حــذر ز آتــش تــر بــهـر الــتــهـاب کــنـنــد |
| سـزای جــنـگـنـد ایـنـهـا کـه آشـتــی کـردنـد | نگـر کـه اکـنون بـا مـن همـی عـتـاب کـنند |
| خــطـا شــمـارنـد ار چــنـد مـن خــطـا نـکـنـم | صــواب گــیـرنـد ار چــنـد نـاصــواب کــنـنـد |
| چـــگــونــه روزی دارم نــکـــو نــگــر کــه مــرا | هـمـی ز آتــش ســوزنـده آفــتــاب کــنـنـد |
| ســپــیـد مــویـم بــر ســر بــدیـده انـد مــگــر | از آن بـه دود سـیاهش همی خـضاب کنند |
| چـگـونه بـاشـد حـالـم چـو هسـت راحـت من | بـدانـچـه دوزخـیان را هـمـی عـذاب کـنـنـد |
| اگر بـه دسـت خـسـانم چـه شد نه شیران را | پـس از گـرفـتـن هم خـانه بـا کـلـاب کـننـد |
| مــرا درنــگ نــمـــانــدســـت از درنــگ بـــلـــا | بـکشـتـنم ز چـه معنی چـنین شتـاب کنند |
| چـو هیچ دعـوت مـن در جـهان نمـی شـنونـد | امـیـد تـا کـی دارم کـه مـسـتـجـاب کـنـنـد |
| بــه کــار کـرد مـرا بــا زمـانـه دفــتــرهـاســت | چه فضل ها بـودم گر بـه حق حساب کنند |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
