شهرام آرمان فرد – ماه و قمر

چشم شور اين و آن هرگز نشد او را حريف
يک نظر بر ديده اش هر ديده يي زير و زبر

زائري در پيچش مويش شبي جان داده بود
شد نصيب او بهشت و نقل مجلس اين خبر

سالکي در گام آخر کوي او را ديده بود
جلوه گاه عارفي شد در تماشاي سحـر

نعره ها ميزد شبي مستي ميان کوچه ها
قطره ي اشکش خريدار و نهادش در نظر

مزد هر شوريده يي هجران شده در راه عشق
ميشود گاهي شکست معناي صد فتح و ظفر