صبح می خندد و من گریه کنان از غم دوستای دم صـبــح چـه داری خـبـر از مـقـدم دوسـتبــر خـودم گـریـه هـمـی آیـد و بــر خــنـده تــوتـا تـبـسم چه کنی بـی …
صبح می خندد و من گریه کنان از غم دوست | ای دم صـبــح چـه داری خـبـر از مـقـدم دوسـت |
بــر خـودم گـریـه هـمـی آیـد و بــر خــنـده تــو | تـا تـبـسم چه کنی بـی خبـر از مبـسم دوست |
ای نـسـیـم سـحــر از مـن بــه دلـارام بــگـوی | که کـسـی جـز تـو ندانم که بـود محـرم دوسـت |
گـــو کـــم یـــار بـــرای دل اغـــیـــار مـــگـــیــر | دشمن این نیک پسندد که تو گیری کم دوست |
تـو کـه بـا جـانب خـصـمت بـه ارادت نظـرسـت | بــه کـه ضـایـع نـگـذاری طـرف مـعـظـم دوسـت |
من نه آنم کـه عـدو گـفـت تـو خـود دانی نیک | کـه نـدارد دل دشـمـن خــبــر از عـالـم دوســت |
نی نی ای بـاد مـرو حـال من خـسـتـه مگـوی | تــا غــبــاری نـنـشــیـنـد بــه دل خــرم دوســت |
هر کسی را غم خـویشسـت و دل سـعدی را | همه وقـتـی غـم آن تـا چـه کند بـا غـم دوسـت |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج