ای از نظـرت مـسـت شـده اسـم و مـسـمـاای یوسف جـان گشتـه ز لب های شکرخاما را چـه از آن قـصـه که گاو آمد و خـر رفـتهـین وقـت لـطـیـفـسـت از آن عـربـده ب…
| ای از نظـرت مـسـت شـده اسـم و مـسـمـا | ای یوسف جـان گشتـه ز لب های شکرخا |
| ما را چـه از آن قـصـه که گاو آمد و خـر رفـت | هـین وقـت لـطـیـفـسـت از آن عـربـده بـازآ |
| ای شـاه تـو شـاهی کن و آراسـتـه کن بـزم | ای جــان ولـی نـعــمـت هـر وامـق و عــذرا |
| هم دایه جـان هایی و هم جـوی می و شیر | هم جـنـت فـردوسـی و هم سـدره خـضـرا |
| جــز ایـن بــنــگــویـیـم وگــر نــیـز بــگــویـیـم | گـویید خـسـیسـان کـه محـالسـت و عـلالا |
| خـواهی کـه بـگـویم بـده آن جـام صـبـوحـی | تــا چــرخ بــه رقـص آیـد و صــد زهـره زهـرا |
| هـر جــا تــرشــی بــاشــد انـدر غـم دنـیـی | مــی غــرد و مـی بــرد از آن جــای دل مــا |
| بــرخــیـز بــخــیـلــانــه در خــانــه فــروبــنــد | کان جا که تویی خانه شود گلشن و صحرا |
| ایـن مـه ز کـجـا آمـد وین روی چـه رویـسـت | ایـن نـور خــدایـیـســت تــبــارک و تــعـالـی |
| هــم قــادر و هــم قــاهــر و هـم اول و آخــر | اول غــم و ســودا و بــه آخــر یــد بــیــضــا |
| هر دل که نلرزیدت و هر چشم که نگریست | یا رب خـبـرش ده تـو از این عیش و تـماشا |
| تــا شــیــد بــرآرد وی و آیـد بــه ســر کــوی | فـــریــاد بـــرآرد کـــه تـــمــنــیــت تـــمــنــا |
| نـگـذاردش آن عـشـق کـه سـر نـیـز بــخـارد | شـابـاش زهی سـلسـله و جـذب و تـقاضـا |
| در شـهر چـو من گول مگر عشـق ندیدسـت | هـر لـحـظـه مـرا گـیـرد ایـن عـشـق ز بــالـا |
| هر داد و گرفـتـی که ز بـالاسـت لطـیفسـت | گـر حــاذق جــدســت وگـر عـشـوه تــیـبــا |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
