در سـینه دلت مایل هر شـعـله آهی اسـتدر سیم سفید تـو عجـب سنگ سیاهی اسـتجـان از سـر مـیـدان تــو بــیـرون نـتـوان بــردکز صف زده مژگان تـو هر گونه سـپـ…
| در سـینه دلت مایل هر شـعـله آهی اسـت | در سیم سفید تـو عجـب سنگ سیاهی اسـت |
| جـان از سـر مـیـدان تــو بــیـرون نـتـوان بــرد | کز صف زده مژگان تـو هر گونه سـپـاهی اسـت |
| یک بـاره نشـاید ز کسـی چـشـم بـپـوشـی | کاسوده دل از چشم تو گاهی به نگاهی است |
| فــریــاد کــه دل در ســر ســودای تــو مــا را | انداخت بـه راهی که بـرون از همه راهی است |
| گـر شــاهـد درد دل عـاشــق رخ زرد اســت | در دعـوی عـشـق تـو مرا طـرفـه گـواهی اسـت |
| از خــط تــو مـهـر کــهـنـم تــازه شــد امــروز | نازم سـر خـطـت کـه عـجـب مهر گیاهی اسـت |
| چـون خـون مـرا تـیـغ تــو هـر لـحـظـه نـریـزد | کز عشـق تـوام هر نفسـی تـازه گناهی اسـت |
| هـرگـز نـکـشــم مـنـت خــورشــیـد فـلـک را | تـا بـر سـر من سـایه کـج کـرده کـلـاهی اسـت |
| در کوی کسی عشق فکنده ست به چاهم | کز هر طرفش یوسفی افتـاده بـه چـاهی است |
| انــدیــشـــه ای از فـــتـــنــه افــلــاک نــدارد | آن را کـه ز خـاک در مـی خـانـه پـنـاهـی اسـت |
| گویند فروغی که مه و سـال تـو چـون است | در مملکت عشـق نه سـالی و نه ماهی اسـت |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
