مــرا زمــانــه در آن آســتـــانــه جـــا داده ســتچـنین مقـام کـسـی را بـگـو کـجـا داده سـتخـوشـم بـه آه دل خـسـتـه خـاصه در دل شـبکـه این مـعـامـلـه…
| مــرا زمــانــه در آن آســتـــانــه جـــا داده ســت | چـنین مقـام کـسـی را بـگـو کـجـا داده سـت |
| خـوشـم بـه آه دل خـسـتـه خـاصه در دل شـب | کـه این مـعـامـلـه را هم بـه آشـنا داده سـت |
| تـو مـسـت گـردش پـیمـانـه اش چـه مـی دانی | که دور نرگس ساقی به ما چه ها داده ست |
| بـه خـون مـن صـنمی پـنجـه را نگـارین سـاخـت | که کشتـه را ز لب لعل خـون بـها داده اسـت |
| چــنــان ز درد بــه جــان آمــدم کــه از رحــمــت | طـبـیب عـشـق بـه مـن مـژده دوا داده سـت |
| به تشنه کامی خود خوش دلم که خضر خطش | مـرا نـویـد بـه سـر چـشـمـه بــقـا داده سـت |
| بـه خـون خـویش تـپـیدیم و سـخـت خـرسـندیم | که آن دو لعل گواهی بـه خـون ما داده سـت |
| خـــبـــر نــداشــت مــگــر از جـــراحـــت دل مــا | که زلف مشک فشان بـر کف صبـا داده سـت |
| خــراش ســیـنـه صـاحــب دلـان فـزون تــر شــد | تـراش خـط مگر آن چـهره را صـفـا داده سـت |
| کــمــال حــســن بــه یـوســف رســیــد روز ازل | جــمـال وجــه حـسـن دولـت خـدا داده سـت |
| مــهـی نــشــانــده بــه روز ســیـه فــروغــی را | کــه آفــتـــاب فــروزنــده را ضــیــا داده ســت |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
